محلی که تخم های آماده جوجه کشی درون شانه های مخصوص خود در آن قرار گرفته و تا 72 ساعت قبل از خروج جوجه ها با شرایط دمای 37.7 و رطوبت 60% در آن قراردارند.
دما:
بهترین دما برای جوجه‌کشی به طور متوسط معادل 37.2 تا 37.8 درجه می‌باشد. کاهش دما منجر به ديرتر خارج شدن جوجه‌ها از تخم میشود و افزايش آن منجر به زودتر خارج شدن جوجه‌ها از تخم میگردد. درجه حرارت مناسب درماشين های مختلف تا حدودی متفاوت می‌باشد. البته گاهی اوقات حساسیت بالای سنسورها چند دهم بالاتر و یا پایین تر نمایش می دهند که طبیعی می باشد.
دمای موجود در ماشينهای جوجه‌کشی
باعث دی هیدراته شدن (ازدست دادن آب) تخم‌ها و تلفات جنين میشود. از اين روتوجه به رطوبت مناسب از اهميت بسياری برخوردار است. از طرفی کاهش رطوبت ماشينهای جوجه‌کشی منجر به افزايش تبخير و بزرگ شدن کيسه‌های هوايی داخل تخم میشود. در نتيجه نوک جوجه زود تر به اطاقک هوایی می‌رسد و مشکل جمع نشدن کامل زرده و عفونت کیسه زرده در جوجه ها مشاهده می شود. همچنين افزايش رطوبت نيزمنجر به وسعت دير بهنگام کيسه هوا شده و جوجه در اين زمان قادر به تنفس نخواهند بود.
رطوبت:
از عوامل اصلی جوجه کشی بوده به طوری که کاهش یا افزایش بیش از حد آن مشکلاتی را در روند جوجه درآوری تولید می کند. در دستگاه های جوجه کشی رطوبت به طرق مختلف(ظرف آب درونی، رطوبت سرد و یا اسپری ریز قطرات آب) تامین میشود. نحوه تامین رطوبت براساس ابعاد و تهویه دستگاه توسط کارخانه سازنده مشخص میگردد، ولی کاربر براساس شرایط محیطی و تجربه می تواند منابع دیگر تامین رطوبت را به دستگاه خود اضافه نماید.
تهويه:
طی دوره جوجه‌کشی اکسيژن مورد نياز جنين توسط منافذ موجود در پوسته تخم تامين میشود. دی‌اکسيدکربن نيز از همين منافذ خارج میگردد. ميزان اکسيژن مورد نياز جهت رشد جنين حدود21% می‌باشد. به ازای هر1% کاهش ميزان اکسيژن 5%ميزان جوجه‌دهی کاهش می‌يابد. همچنين عدم خروج دی‌اکسيدکربن و تجمع آن در اطراف تخم‌ها منجر به کاهش درصد جوجه درآوری میشود. در دستگاه های جوجه کشی پرتابل تهویه توسط دریچه های ورود هوای تازه و خروج هوای آلوده و همچنین فن های تخلیه کننده هوا صورت میگیرد. در برخی از دستگاه ها هوای خنک تازه از دریچه های پایینی وارد شده و بعد از ورد به محوطه هیتر و گرم شدن در دستگاه پراکنده میشود همچنین هوای الوده همراه با هوای گرم به سمت بالای دستگاه رفته و از دریچه های تخلیه خارج می شود. تهویه محل استقرار دستگاه امر مهمی در جوجه کشی می باشد.
مراحل جوجه کشی در بلدرچین :چرخش تخم‌ها (حرکت راک) :
هنگام چیدن تخم ها در شانه انتهای پهن (قسمت کیسه هوایی) رو به بالا و انتهای تیز آن رو به پایین قرار میگیرد . چنانچه این عمل صورت نگیرد سر جوجه در قسمت باریک قرار میگیرد و جوجه در روز پایانی قادر به تنفس نمی باشد. اگر عمل چرخش به طور منظم انجام نگیرد باعث چسبندگی جوجه به پوسته شده و میزان جوجه درآوری کاهش می یابد. عمل چرخاندن موجبات گرم شدن يکنواخت تخم‌ها را نيز فراهم می‌کند. اين عمل چندين بار در طی روز انجام می‌گيرد. تعداد دفعات چرخش در طی روز حداقل 6-4 بار و در برخی از ماشينهای جوجه‌کشی هر 1ساعت يکبار انجام میشود .
هچر:
سه روز باقی مانده، يعنی از روز (21-19 در مرغ و 14 – 17 در بلدرچین) تخم‌ها را در داخل دستگاه هچر (جوجه‌گير) قرار می‌دهند که دمای آن2/37 درجه و رطوبت آن 75% است .
در دستگاه هچر از سه عامل از عوامل چهارگانه مذکور در ستر مورد توجه می‌باشد : دما، رطوبت، اکسيژن
رطوبت بيشتر
در دستگاه هچر به اين علت است که بعد از روز 14جنين تنفس دارد، و دی‌اکسيدکربن و آب ترکيب شده و منجر به شکستگی پوسته‌ها می‌شوند. همچنين جنين در روز 14مقداری از کلسيم پوسته را برداشت می‌کند (120ميلی گرم در طول 17روز)
در طی دوره 17روزه جوجه‌کشی تخم‌ها 14 روز در ستر و 3 روز در هچر قرار دارند، زمان انتقال تخم‌ها ازستر به هچر به شرايط تخم‌ها بستگی دارد.در حقيقت زمانيکه 2-1% تخم ها نوک زده شوند زمان انتقال تخم به هچر است.
